امام جمعه قزوین در جلسه تفسیر و اخلاق حوزه علمیه خواهران استان گفت: «برکت»؛ خیر عظیم، کثیر و ماندگار است.
آیت‌الله عبدالکریم عابدینی در جلسه اخلاق حوزه علمیه خواهران استان قزوین اظهار کرد: بسیاری از مفسران شیعه بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم را جزو سوره می‌دانند، اما اهل سنت آن را جزو سوره نمی‌دانند، اگر ما بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم را جزو سوره بدانیم یک سری احکام شرعی پیش می‌آید، برای مثال برای نماز آیات که می‌خواهیم سوره را به پنج قسمت تقسیم کنیم اگر بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم جزو آیات باشد، می‌توانیم آن را به‌عنوان یک قسمت مجزا در نظر بگیریم، در غیر این صورت باید با آیه بعدی در نظر گرفته شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم مانند استعانت جستن از خداست، یعنی ما برای انجام کاری از خداوند سوال می‌کنیم که آیا این کاری که می‌خواهیم انجام دهیم با سیستم خداوند هماهنگ است یا خیر، مورد تأیید خداوند هست یا خیر؟ همچنین بسم الله الرحمن الرحیم مانند استیذان است، یعنی از خداوند اجازه می‌گیریم، همچنین بسم الله الرحمن الرحیم نشانه احترام است.
خداوند می‌خواهد به ما بفهماند من که شما را آفریده‌ام، عالم و آدم را آفریده‌ام، همه چیز به دست من است و از منشأ برکات من عالم و آدم ظهور و بروز پیدا کرده‌اند، اگر ما این را بفهمیم و بتوانیم به دیگران هم انتقال بدهیم بسیار خوب است، خداوند عالم را با برکت آفریده است، وقتی با برکت آفریده یعنی همه ذرات عالم برکت دارد، مباحثی از قبیل امید داشتن، خوش‌بین بودن و نشاط زندگی از مسائل بسیار مهم برای آدم‌های دنیاست، کدام آدم‌ها می‌توانند بیایند اینقدر مبنایی و دقیق بگویند که اجزای عالم و آدم با برکت آفریده شده است؟
خداوند در قرآن اصرار دارد به ما بفهماند که ای بندگانم، من شما را با برکت آفریده‌ام، انسان موجود بابرکتی است، خداوند آن موقعی که خواسته هر کدام از ما را بیافریند می‌گوید تو از ضعف و ناتوانی نیامده‌ای، تو از منشأ استرس و اضطراب و فقر نیامده‌ای، بلکه از منشأ خداوند اکرم هستی و خداوند اکرم از برکت خود برای تو تصمیم به بودن گرفته است، بنابراین تو هم با برکت هستی، پس ما باید اتصال خود به خدا را با این حلقه اتصال برکت درک کنیم.
طلبه‌ها باید با این مفهوم به خوبی آشنا باشند، معنی برکت را بشناسند، در ایمان و قلب خود معنای برکت را باور کنند، معنای برکت را به گوش‌ها و دل‌های دیگران گسترش دهند و برسانند، این‌ها جزو کارهای اصولی و مبنایی است که طلبه‌ها باید انجام دهند.
خداوند وقتی انسان را آفرید فرمود «فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ»، اگر انسان احسن‌المخلوقین نبود خدا به خاطر آفرینش او احسن‌الخالقین نمی‌گفت، حالا همین خدا گفته فتبارک الله رب العالمین، یعنی خداوند هر چیزی را با استاندارد برکت آفریده است، آب، آفتاب، اکسیژن، خاک، عمر، آسمان و ستارگان برکت هستند، هیچ چیزی شوم و بداقبال نیست، هیچ چیزی عامل بدبختی نیست، همه عامل خوشبختی، خیر و رحمت هستند.
برکت عبارت از خیر عظیم، کثیر و ماندگار است، زمانی که این سه شاخصه را کنار هم قرار دهیم محو جاذبه‌های آن می‌شویم، برکت ماندگاری دارد، چون«ما عندکم» نیست، «ما عندالله» است، همه عالم و آدم برکت است، اگر انسان اتصال خود را با برکت قطع کند و خود را از برکت محروم کند، عاق خدا می‌شود، اما اگر انسان بیاید بابرکت بودن خود را در «لان شکرتم لازیدنکم» ببیند، عالم هستی را سرشار از برکت ببینند، با احترام به عالم نگاه می‌کند و می‌داند اگر در عالم هستی دروغ بگوید و با این دروغ پدر و مادر خود را برنجاند ارکان عالم می‌لرزد، اگر ولایت و امامت را نفهمد ارکان شخصیتی او بی‌پایه است، اگر اهل نفاق باشد در این عالم برکت رسوا و نابود می‌شود، اما اگر همه این‌ها را بداند طبق آیه 96 سوره اعراف «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ» می‌شود، یعنی این آدم سر جای خود نشست و همه چیزش را با برکت تنظیم کرد.
چنین آدمی سرشار از برکت خواهد شد، زمانی که ازدواج می‌کند بابرکت‌تر می‌شود، وقتی اولاد بیاورد بابرکت‌تر می‌شود، درخت می‌کارد بابرکت‌تر می‌شود، خداوند در آیه 96 سوره اعراف می‌فرماید «چنانچه مردم شهر و دیارها همه ایمان آورده و پرهیزکار می‌شدند همانا ما درهای برکاتی از آسمان و زمین را بر روی آن ها می‌گشودیم و لیکن چون آیات و پیغمبران ما را تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم».
ما باید این فرصت‌ها را به سفره زندگی مردم ببریم، رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم سالگرد رحلت امام جمله‌ای نو و بدیع را فرمودند، ایشان فرمودند بیایید کاری کنیم ایمان مردم تبدیل به عمل صالح شود، مردم اعتقاد دارند قرآن کتاب خداست، هنر ما این باشد که به مردم بگوییم به آن عمل کنند، خدا در آیه 31 سوره اسراء می‌فرماید «وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْئًا كَبِيرًا» یعنی «هرگز فرزندان خود را از ترس فقر به قتل نرسانید و زنده به گور نکنید که ما رازق آنها و شما هستیم، زیرا این قتل فرزندان بسیار گناه بزرگی است»، بنابراین باید به آیات الهی ایمان داشته باشیم.
بنابراین باید کاری کنیم از اعتقاد مردم، عمل صالح تولید شود، یکی اشکالات جدی جامعه متدیّنین ما این است که قرآن را هزار بار می‌بوسیم و به نهج‌البلاغه احترام می‌گذاریم، مدعی این هستیم که برای ولایت اهل بیت (ع) جان می‌دهیم، اما متأسفانه بین اعتقادات ما با اعمال صالح فاصله است، تهمت می‌زنیم، ظلم می‌کنیم، مرتکب حرام می‌شویم، این یعنی بین ایمان ما و عمل صالح فاصله است، مقام معظم رهبری فرمودند کاری کنیم ایمان مردم مولد اعمال صالح شود.
وی اظهار کرد: عرفان، انسان، جهان و قرآن بر هم منطبق هستند، عالم به معنای قرآن تکوین است، آدم به معنای قرآن است و قرآن کریم هم کتاب تکوین خدای متعال است.
همان خدایی که گفت «فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ»، همان خدا هم گفت من شما را تنها نگذاشته‌ام، «تَبَارَکَ الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَی عَبْدهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذیرًا»، خداوند می‌فرماید همان طور که شما آدم‌ها از منشأ برکات من آمده‌اید، قرآن هم از منشأ برکات من آمده است، پس آیات قرآن آیات برکت است، یعنی باید با آن رفاقت کنید.
خداوند در آیه 9 سوره بروج می‌فرماید «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ» یعنی آن خدایی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است، یعنی تمام آسمان‌ها و زمین تجلی برکات الهی است، اگر انسان این‌گونه عالم را ببیند، مگر می‌ترسد یا نگران می‌شود؟ چون می‌داند که تنها نیست، کتاب خدا، پیغمبر خدا، ذرات عالم و همه چیز دست به دست هم می‌دهند تا انسان به برکت برسد.